Το μπάρ Μπούτι της Wall

(16.10.2008)



Στην Wall Street λίγο πιό πάνω από το ναό των τσιφούτηδων, σε ένα στενό, υπάρχει ένα μπάρ. Το μπάρ λέγεται Μπούτι. Όπως καταλάβατε πρόκειται για κωλόμπαρο με γυναίκες. Είναι πολλές από δαύτες και διαβολικά όμορφες. Όλες φοράνε μίνι και σκιστά στο πλάι ώστε να φαίνονται τα μπούτια τους. Αυτή είναι η πολιτική του μαγαζιού. Όποιος κακομοίρης κάνει το λάθος να μπεί εκειμέσα χάνει το φώς του. Και μαζί με το φώς χανει και τα φράγκα. Εκείνες οι ξετσίπωτες καριολίες είναι εκπαιδευμένες να του αδειάζουν το πορτοφόλι πριν προλάβει να κατεβάσει το φερμουάρ. Το θύμα ξεχνάει οικογένεια, σπίτι, δουλειά, μέλλον και πιάνει το κινητό να ζητήσει δανεικά από όσους έχει στο ευρετήριο.

Άπαξ και έμαθε το δρόμο, του είναι αδύνατον να μείνει μακριά από το συγκεκριμένο κωλόμπαρο. Τρώει κόλλημα και πληρώνει τις συνέπειες. Πηγαίνει και ξαναπηγαίνει, πάντα με παραδάκι στην τσέπη. Για μερικές ώρες την εβδομάδα είναι μέσα στην τρελλή χαρά. Αδρεναλίνη και οπτική απόλαυση στο κόκκινο. Όμως όταν φεύγει ξεχνάει πάντα να τσεκάρει το πορτοφόλι του. Το παίζει τόσο υπεράνω που δεν καταδέχεται ούτε να κοιτάξει τον λογαριασμό. Οι ξεκωλιάρες τον χρεώνουν όσο θέλουν.

Δυστυχώς, το μόνο που παίρνει το κορόιδο με αντάλλαγμα τα ωραία του λεφτά είναι λίγο μπούτι και πολλές υποσχέσεις. Ερωτική μούφα : Η μεγαλύτερη τέχνη εξαπάτησης στον κόσμο.

Όπως είχε πεί και ο Ρόντνυ Ντέιντζερφιλντ σε μια ταινία του: “Το μουνί είναι η καλύτερη κομπίνα... Το έχεις, το πουλάς, και εξακολουθείς να το έχεις.”

Στο μπάρ Μπούτι δεν το πουλάς κάν. Οι λιγούρηδες τα σκάνε μόνο για να βλέπουν. Οι κούκλες με τα μίνι βραχυκυκλώνουν τον άτυχο σε χρόνο μηδέν. Πολλές φορές του την πέφτουν δύο μαζί ή και περισσότερες. Η εξυπνάδα εδώ είναι μειονέκτημα. Στατιστικά οι έξυπνοι πελάτες σε αυτό το μπάρ είναι περισσότεροι από τους χαζούς. Το παιχνίδι είναι χαμένο. Αν και στην ουσία δεν υπάρχει κανένα παιχνίδι. Μονάχα μερικά γκαντέμικα ποντίκια που πέφτουν μέσα σε ένα δωμάτιο με πεινασμένες γάτες. Και δεν είναι μόνο πεινασμένες, είναι και σαδίστριες. Θα τα βασανίσουν πρώτα και μετά θα τα φάνε.

Και οι μπάτσοι όλων των βαθμίδων προστατεύουν το μπάρ Μπούτι γιατί ο ιδιοκτήτης τους τα ακουμπάει. Και τα δικαστήρια παραμένουν άσυλο τυφλών και κωφαλάλων. Και οι πολιτικάντηδες με τις ψεύτικες ιδέες τους και την ηλίθια φρασεολογία τους είναι μέσα σε όλα. Όλοι και όλες παίρνουν το ποσοστό τους. Άμα προσπαθήσει κανείς να διαμαρτυρηθεί, του λένε : “Ας πρόσεχες! Εσύ φταίς.”

Το άσχημο είναι ότι κατά βάση έχουν δίκιο. Μόνο ο λούζερ πελάτης δεν βρίσκει το δίκιο του πουθενά.


Η ζωή είναι πουτάνα . Στα παίρνει όλα χωρίς δίδαγμα. Η μάλλον το δίδαγμα έρχεται όταν ο χρόνος έχει τελειώσει. Μόλις ανάψει το “Game Over”. Τότε καταλαβαίνει κανείς ότι κάποιοι τον δούλεψαν. Ότι οι τσέπες του είναι άδειες και χρωστάει σε γνωστούς και αγνώστους. Ότι μόνο κατήφορος τον περιμένει από δώ κι εμπρός. Κι αυτό γιατί δεν ήταν σε επιφυλακή όταν έπρεπε. Γιατί μπήκε στο μπάρ. Γιατί το ρημάδι το μάτι κόλλησε στο αναθεματισμένο μπούτι. Γιατί δεν ξεκόλλησε... Οχτακόσια “γιατί”.


Εκατομμύρια οι χαμένοι. Το μπάρ Μπούτι έχει γίνει franchise παγκόσμιο. Ένα χταπόδι που έχει αγκαλιάσει και σφίγγει θανατηφόρα την πραγματική οικονομία. Δουλεύει 24ωρο και μαζεύει όλο το ρευστό. Σκουπίζει τις αποταμιεύσεις δεκαετιών. Ληστεύει αλλά δεν πάει φυλακή. Καταστρέφει ζωές και δεν τιμωρείται.

Φυσικά το αφεντικό του και οι συνεταίροι του –φανεροί και κρυφοί- γίνονται όλο και πιο πλούσιοι. Όμως ο κόσμος γύρω γίνεται ολοένα πιό θλιβερός και ψυχικά διαταραγμένος. Τα απωθημένα δίνουν και παίρνουν.


Τι μπορεί πιά να κάνει το ανώνυμο θύμα;


Όσο τα πράγματα είναι ελεγχόμενα και οι οικονομικές κρίσεις ανακυκλώνονται, τίποτα. ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Θα υποκύψει με πίκρα και θα μπεί στον ξύλινο σκουπιδοντενεκέ πολύ πριν την ώρα του.



Άν όμως –λέω άν- κάτι στραβώσει στους υπολογισμούς των νταβατζήδων και το μπάρ Μπούτι πιάσει φωτιά, και ο κόσμος γυρίσει ανάποδα, το θύμα δεν θα τα βάψει μαύρα. Αντίθετα, μαύρο θα βάψει το παλιο-Χιουντάι του με σπρέι, θα φορέσει το φθαρμένο δερμάτινο μπουφάν και θα πριονίσει τις κάνες από το δίκανο του παππού.


Τέρμα το μάτι και η τεχνητή επιλογή του ποιός θα επιζήσει. Δαρβίνος και ξερό ψωμί. Ο καθένας για την πάρτη του και ο Mad Max εναντίον όλων...